Για μικροεπιφάνειες, κάθε αναλογία μίγματος που αναπτύσσεται είναι ένα πείραμα συμβατότητας, το οποίο επηρεάζεται από πολλαπλές μεταβλητές όπως γαλακτωματοποιημένη άσφαλτος και τύπος αδρανών, διαβάθμιση αδρανών, ποσότητες νερού και γαλακτωματοποιημένης ασφάλτου και τύπους ορυκτών πληρωτικών και προσθέτων. . Ως εκ τούτου, η επιτόπια ανάλυση δοκιμών προσομοίωσης εργαστηριακών δειγμάτων υπό συγκεκριμένες μηχανικές συνθήκες έχει γίνει το κλειδί για την αξιολόγηση της απόδοσης των μιγμάτων μικροεπιφανειών. Διάφορες δοκιμές που χρησιμοποιούνται συνήθως εισάγονται ως εξής:
1. Δοκιμή ανάμιξης
Ο κύριος σκοπός της δοκιμής ανάμειξης είναι η προσομοίωση του εργοταξίου επίστρωσης. Η συμβατότητα της γαλακτωματοποιημένης ασφάλτου και των αδρανών επαληθεύεται μέσω της κατάστασης καλουπώματος της μικροεπιφάνειας και επιτυγχάνεται ο συγκεκριμένος και ακριβής χρόνος ανάμειξης. Εάν ο χρόνος ανάμειξης είναι πολύ μεγάλος, το οδόστρωμα δεν θα φτάσει την αρχική αντοχή και δεν θα είναι ανοιχτό στην κυκλοφορία. Εάν ο χρόνος ανάμειξης είναι πολύ μικρός, η κατασκευή του οδοστρώματος δεν θα είναι ομαλή. Το κατασκευαστικό αποτέλεσμα της μικρο-επιφάνειας επηρεάζεται εύκολα από το περιβάλλον. Επομένως, κατά το σχεδιασμό του μείγματος, ο χρόνος ανάμιξης πρέπει να ελέγχεται κάτω από δυσμενείς θερμοκρασίες που μπορεί να εμφανιστούν κατά την κατασκευή. Μέσω μιας σειράς δοκιμών απόδοσης, αναλύονται συνολικά οι παράγοντες που επηρεάζουν την απόδοση του μείγματος μικροεπιφανειών. Τα συμπεράσματα που εξάγονται είναι τα εξής: 1. Η θερμοκρασία, το περιβάλλον υψηλής θερμοκρασίας μπορεί να μειώσει σημαντικά τον χρόνο ανάμιξης. 2. Γαλακτωματοποιητής, όσο μεγαλύτερη είναι η δόση του γαλακτωματοποιητή, τόσο μεγαλύτερος είναι ο χρόνος ανάμιξης. 3. Τσιμέντο, η προσθήκη τσιμέντου μπορεί να επεκτείνει ή να βραχύνει το μείγμα. Ο χρόνος ανάμιξης καθορίζεται από τις ιδιότητες του γαλακτωματοποιητή. Γενικά, όσο μεγαλύτερη είναι η ποσότητα, τόσο μικρότερος είναι ο χρόνος ανάμειξης. 4. Όσο μεγαλύτερη είναι η ποσότητα του νερού ανάμιξης, τόσο μεγαλύτερος είναι ο χρόνος ανάμιξης. 5. Η τιμή pH του διαλύματος σαπουνιού είναι γενικά 4-5 και ο χρόνος ανάμειξης είναι μεγάλος. 6. Όσο μεγαλύτερο είναι το δυναμικό ζήτα της γαλακτωματοποιημένης ασφάλτου και η δομή διπλού ηλεκτρικού στρώματος του γαλακτωματοποιητή, τόσο μεγαλύτερος είναι ο χρόνος ανάμιξης.

2. Δοκιμή πρόσφυσης
Δοκιμάζει κυρίως την πρώιμη αντοχή της μικροεπιφάνειας, η οποία μπορεί να μετρήσει με ακρίβεια τον αρχικό χρόνο πήξης. Η επαρκής πρώιμη αντοχή είναι η προϋπόθεση για να εξασφαλιστεί ο χρόνος ανοίγματος στην κυκλοφορία. Ο δείκτης πρόσφυσης πρέπει να αξιολογηθεί διεξοδικά και η μετρούμενη τιμή πρόσφυσης θα πρέπει να συνδυαστεί με την κατάσταση βλάβης του δείγματος για να προσδιοριστεί ο χρόνος αρχικής πήξης και ο χρόνος ανοιχτής κυκλοφορίας του μείγματος.
3. Δοκιμή φθοράς υγρού τροχού
Η δοκιμή τριβής σε βρεγμένο τροχό προσομοιώνει την ικανότητα του δρόμου να αντιστέκεται στη φθορά των ελαστικών όταν είναι βρεγμένο.
Η δοκιμή τριβής σε βρεγμένο τροχό διάρκειας μίας ώρας μπορεί να καθορίσει την αντοχή στην τριβή του λειτουργικού στρώματος μικροεπιφανειών και τις ιδιότητες επίστρωσης της ασφάλτου και των αδρανών. Η αντοχή στη φθορά του νερού του τροποποιημένου μικροεπιφανειακού γαλακτωματοποιημένου ασφαλτικού μίγματος αντιπροσωπεύεται από την τιμή φθοράς 6 ημερών και η υδάτινη διάβρωση του μείγματος εξετάζεται μέσω μιας μακράς διαδικασίας εμποτισμού. Ωστόσο, η ζημιά του νερού δεν αντανακλάται μόνο στην αντικατάσταση της ασφαλτικής μεμβράνης, αλλά και η αλλαγή στη φάση φάσης του νερού μπορεί να προκαλέσει ζημιά στο μείγμα. Η δοκιμή τριβής με εμβάπτιση 6 ημερών δεν έλαβε υπόψη την επίδραση του κύκλου κατάψυξης-απόψυξης του νερού στο μετάλλευμα σε περιοχές εποχικής κατάψυξης. Το φαινόμενο παγετού και ξεφλούδισμα προκαλείται από το ασφαλτικό φιλμ στην επιφάνεια του υλικού. Επομένως, με βάση τη δοκιμή τριβής υγρού τροχού εμβάπτισης 6 ημερών σε νερό, σχεδιάζεται να υιοθετηθεί η δοκιμή τριβής υγρού τροχού κύκλου παγώματος-απόψυξης για να αντικατοπτρίζει πληρέστερα τις δυσμενείς επιπτώσεις του νερού στο μείγμα μικροεπιφανειών.
4. Δοκιμή παραμόρφωσης αυλάκωσης
Μέσω της δοκιμής παραμόρφωσης αυλάκωσης, μπορεί να επιτευχθεί ο ρυθμός παραμόρφωσης του πλάτους της τροχιάς και μπορεί να αξιολογηθεί η ικανότητα κατά της αυλάκωσης του μίγματος μικροεπιφανειών. Όσο μικρότερος είναι ο ρυθμός παραμόρφωσης του πλάτους, τόσο ισχυρότερη είναι η ικανότητα αντίστασης στην παραμόρφωση αυλακώσεων και τόσο καλύτερη είναι η σταθερότητα σε υψηλή θερμοκρασία. αντίστροφα, τόσο χειρότερη είναι η ικανότητα αντίστασης στην παραμόρφωση της αυλάκωσης. Η μελέτη διαπίστωσε ότι ο ρυθμός παραμόρφωσης του πλάτους της τροχιάς έχει σαφή συσχέτιση με την περιεκτικότητα σε γαλακτωματοποιημένη άσφαλτο. Όσο μεγαλύτερη είναι η περιεκτικότητα σε γαλακτωματοποιημένη άσφαλτο, τόσο χειρότερη είναι η αντίσταση σε αυλάκωση του μίγματος μικροεπιφανειών. Επισήμανε ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι μετά την ενσωμάτωση της γαλακτωματοποιημένης πολυμερούς άσφαλτου στο ανόργανο συνδετικό υλικό με βάση το τσιμέντο, το μέτρο ελαστικότητας του πολυμερούς είναι πολύ χαμηλότερο από αυτό του τσιμέντου. Μετά την αντίδραση της ένωσης, οι ιδιότητες του τσιμεντοειδούς υλικού αλλάζουν, με αποτέλεσμα τη μείωση της συνολικής ακαμψίας. Ως αποτέλεσμα, η παραμόρφωση της τροχιάς αυξάνεται. Εκτός από τις παραπάνω δοκιμές, θα πρέπει να ρυθμιστούν διαφορετικές καταστάσεις δοκιμής σύμφωνα με διαφορετικές καταστάσεις και θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν διαφορετικές δοκιμές αναλογίας μίγματος. Στην πραγματική κατασκευή, η αναλογία ανάμειξης, ειδικά η κατανάλωση νερού του μείγματος και η κατανάλωση τσιμέντου, μπορούν να ρυθμιστούν κατάλληλα ανάλογα με τις διαφορετικές καιρικές συνθήκες και θερμοκρασίες.
Συμπέρασμα: Ως τεχνολογία προληπτικής συντήρησης, η μικρο-επιφάνεια μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ολοκληρωμένη απόδοση του οδοστρώματος και να εξαλείψει αποτελεσματικά τις επιπτώσεις διαφόρων ασθενειών στο οδόστρωμα. Ταυτόχρονα, έχει χαμηλό κόστος, σύντομη περίοδο κατασκευής και καλό αποτέλεσμα συντήρησης. Αυτό το άρθρο εξετάζει τη σύνθεση των μιγμάτων μικροεπιφανειών, αναλύει την επίδρασή τους στο σύνολό τους και εισάγει εν συντομία και συνοψίζει τις δοκιμές απόδοσης των μιγμάτων μικροεπιφανειών στις τρέχουσες προδιαγραφές, κάτι που έχει θετική σημασία αναφοράς για μελλοντική εις βάθος έρευνα.
Αν και η τεχνολογία μικροεπιφανειών έχει γίνει ολοένα και πιο ώριμη, θα πρέπει να ερευνηθεί και να αναπτυχθεί περαιτέρω για τη βελτίωση του τεχνικού επιπέδου για την καλύτερη βελτίωση και βελτίωση της συνολικής απόδοσης των αυτοκινητοδρόμων και την κάλυψη των αναγκών των κυκλοφοριακών λειτουργιών. Επιπλέον, κατά τη διαδικασία κατασκευής μικροεπιφανειών, πολλές εξωτερικές συνθήκες έχουν σχετικά άμεσο αντίκτυπο στην ποιότητα του έργου. Επομένως, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι πραγματικές συνθήκες κατασκευής και πρέπει να επιλεγούν πιο επιστημονικά μέτρα συντήρησης για να διασφαλιστεί ότι η κατασκευή μικροεπιφανειών μπορεί να εφαρμοστεί ομαλά και να επιτευχθεί βελτίωση του αποτελέσματος συντήρησης.