Η άσφαλτος είναι ένα σκούρο καφέ σύνθετο μείγμα που αποτελείται από υδρογονάνθρακες διαφορετικών μοριακών βαρών και τα μη μεταλλικά τους παράγωγα. Είναι ένας τύπος οργανικού υγρού υψηλού ιξώδους. Είναι υγρό, έχει μαύρη επιφάνεια και είναι διαλυτό σε δισουλφίδιο του άνθρακα. Χρήσεις ασφάλτου: Οι κύριες χρήσεις είναι ως υλικά υποδομής, πρώτες ύλες και καύσιμα. Στους τομείς εφαρμογής του περιλαμβάνονται οι μεταφορές (δρόμοι, σιδηρόδρομοι, αεροπορία κ.λπ.), οι κατασκευές, η γεωργία, τα έργα εξοικονόμησης νερού, η βιομηχανία (εξορυκτική βιομηχανία, μεταποίηση), η πολιτική χρήση κ.λπ.

Τύποι ασφάλτου:
1. Η πίσσα λιθανθρακόπισσας, η πίσσα λιθανθρακόπισσας είναι υποπροϊόν της οπτανθρακοποίησης, δηλαδή η μαύρη ουσία που παραμένει στον βραστήρα απόσταξης μετά την απόσταξη της πίσσας. Διαφέρει μόνο από την εξευγενισμένη πίσσα σε φυσικές ιδιότητες και δεν υπάρχει εμφανές όριο. Η γενική μέθοδος ταξινόμησης είναι να ορίσει ότι εκείνα με σημείο αποσκλήρυνσης κάτω από 26,7°C (μέθοδος κυβισμού) είναι πίσσα και εκείνα πάνω από 26,7°C είναι άσφαλτος. Η πίσσα λιθανθρακόπισσας περιέχει κυρίως πυρίμαχο ανθρακένιο, φαινανθρένιο, πυρένιο κ.λπ. Αυτές οι ουσίες είναι τοξικές και λόγω των διαφορετικών περιεχομένων αυτών των συστατικών, οι ιδιότητες της λιθανθρακόπισσας είναι επίσης διαφορετικές. Οι αλλαγές στη θερμοκρασία έχουν μεγάλο αντίκτυπο στην πίσσα λιθανθρακόπισσας. Είναι επιρρεπές σε ευθραυστότητα το χειμώνα και μαλακό το καλοκαίρι. Έχει ιδιαίτερη μυρωδιά όταν θερμαίνεται. Μετά από 5 ώρες θέρμανσης στους 260°C, το ανθρακένιο, το φαινανθρένιο, το πυρένιο και άλλα συστατικά που περιέχονται σε αυτό θα εξατμιστούν.

2. Πετρελαϊκή άσφαλτος. Η πετρελαϊκή άσφαλτος είναι το υπόλειμμα μετά την απόσταξη του αργού πετρελαίου. Ανάλογα με το βαθμό εξευγενισμού γίνεται υγρό, ημιστερεό ή στερεό σε θερμοκρασία δωματίου. Η πετρελαϊκή άσφαλτος είναι μαύρη και γυαλιστερή και έχει ευαισθησία σε υψηλή θερμοκρασία. Δεδομένου ότι έχει αποσταχθεί σε θερμοκρασίες άνω των 400°C κατά τη διάρκεια της παραγωγικής διαδικασίας, περιέχει πολύ λίγα πτητικά συστατικά, αλλά μπορεί να υπάρχουν ακόμα υδρογονάνθρακες υψηλού μοριακού βάρους που δεν έχουν εξατμιστεί και αυτές οι ουσίες είναι περισσότερο ή λιγότερο επιβλαβείς για την ανθρώπινη υγεία.

3. Φυσική άσφαλτος. Η φυσική άσφαλτος αποθηκεύεται υπόγεια και μερικά σχηματίζουν κοιτάσματα ορυκτών ή συσσωρεύονται στην επιφάνεια του φλοιού της γης. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της ασφάλτου έχει υποστεί φυσική εξάτμιση και οξείδωση και γενικά δεν περιέχει τοξίνες. Τα ασφαλτικά υλικά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: αλεσμένη άσφαλτο και άσφαλτο με πίσσα. Η επίγεια άσφαλτος χωρίζεται σε φυσική άσφαλτο και πετρελαϊκή άσφαλτο. Η φυσική άσφαλτος είναι το υπόλειμμα μετά από μακροχρόνια έκθεση και εξάτμιση του λαδιού που διαρρέει από το έδαφος. πετρελαϊκή άσφαλτος είναι το προϊόν που λαμβάνεται από την επεξεργασία του υπολειμματικού λαδιού που απομένει από το διυλισμένο και επεξεργασμένο πετρέλαιο μέσω κατάλληλων διεργασιών. . Η πίσσα είναι ένα επανεπεξεργασμένο προϊόν πίσσας που λαμβάνεται από την ενανθράκωση άνθρακα, ξύλου και άλλης οργανικής ύλης.

Η συντριπτική πλειοψηφία της ασφάλτου που χρησιμοποιείται στη μηχανική είναι πετρελαϊκή άσφαλτος, η οποία είναι ένα μείγμα σύνθετων υδρογονανθράκων και των μη μεταλλικών παραγώγων τους. Συνήθως το σημείο ανάφλεξης της ασφάλτου είναι μεταξύ 240℃~330℃ και το σημείο ανάφλεξης είναι περίπου 3℃~6℃ υψηλότερο από το σημείο ανάφλεξης, επομένως η θερμοκρασία κατασκευής πρέπει να ελέγχεται κάτω από το σημείο ανάφλεξης.