با پیشرفت سریع اقتصاد و فناوری کشورمان، شرایط ترافیک جاده ای کشورمان نیز بسیار بهبود یافته است. با این حال، ظرفیت بار وسایل نقلیه نیز به سرعت در حال افزایش است و تعداد کامیون های بزرگ نیز در حال افزایش است که فشار زیادی را به حمل و نقل وارد کرده است. بنابراین، تعمیر و نگهداری بزرگراه به تدریج توجه مردم را به خود جلب کرده است.
در روسازی بزرگراه های سنتی از مواد آسفالتی معمولی استفاده می شود که با استانداردهای بالا و الزامات حمل و نقل مدرن برای بزرگراه ها فاصله زیادی دارد. نحوه تهیه بایندر آسفالت روسازی با عیار بالا برای اطمینان از کیفیت و کارایی استفاده از بزرگراه، سوالی است که ارزش بررسی دارد. فن آوری آب بندی دوغاب و میکرو سطح به تدریج به عنوان روش های نگهداری پیشگیرانه با کیفیت خوب و هزینه اقتصادی ترویج می شود.
ترکیب مخلوط دوغاب آسفالت امولسیون شده نسبتاً پیچیده است که عمدتاً شامل سیمان، خاکستر بادی، پودر معدنی و مواد افزودنی است. مخلوط دوغاب از سنگ یا ماسه به عنوان سنگدانه اصلی استفاده می کند، اما انتخاب سنگ و ماسه خودسرانه نیست، بلکه باید به درجه بندی مشخصی برسد و سپس نسبت معینی از آسفالت امولسیون شده را به عنوان ماده اتصال اضافه کنید تا اثر اتصالی حاصل شود. اگر وضعیت خاص است، می توانید به طور انتخابی نسبت مشخصی پودر اضافه کنید. پس از اضافه شدن تمام مواد، به نسبت معینی با آب مخلوط می شوند تا مخلوط آسفالتی به وجود بیاید. مخلوط آسفالتی که توسط این اجزا تشکیل می‌شود سیال بوده و در طول تعمیر و نگهداری جاده به راحتی قابل استفاده است. این مخلوط توسط یک کامیون آب بند دوغاب بر روی سطح جاده اسپری می شود تا آب بندی دوغاب تشکیل شود. نکات فنی اصلی سمپاشی مداوم و یکنواخت است. این مخلوط یک لایه نازک از عملیات سطح آسفالت را بر روی سطح جاده تشکیل می دهد که برای فرآیند بعدی مفید است. عملکرد اصلی این لایه نازک محافظت از سطح اصلی جاده و کاهش سرعت فرسودگی جاده است.
به دلیل ادغام نسبت معینی از آب در مخلوط آب بندی دوغاب، تبخیر آن در هوا آسان است. پس از تبخیر آب، خشک و سفت می شود. بنابراین پس از تشکیل دوغاب، نه تنها شباهت زیادی به بتن آسفالتی ریزدانه دارد، بلکه بر ظاهر بصری جاده تأثیری نمی گذارد. همچنین از نظر مقاومت در برابر سایش، ضد لغزش، ضد آب بودن و صافی، دارای خواص فنی مشابه بتن ریزدانه است. تکنولوژی آب بندی دوغاب به دلیل تکنولوژی ساخت ساده، مدت زمان ساخت کوتاه، هزینه کم، کیفیت بالا، کاربرد وسیع، سازگاری قوی و غیره در تعمیر و نگهداری روسازی بزرگراه استفاده می شود. این روش اقتصادی و کارآمد است. فناوری تعمیر و نگهداری روسازی آسفالت شایسته کاربرد و ارتقاء است. علاوه بر این، از مزایای این فناوری نیز می توان به نیروی چسبندگی بالا بین آسفالت و مواد معدنی، ترکیب قوی با سطح جاده، قابلیت پوشش کامل مواد معدنی، استحکام بالا و دوام خوب اشاره کرد.