ویژگی های تکنولوژی تعمیر و نگهداری لایه آب بندی شن آسفالت سنکرون
تکنولوژی آب بندی شن سنکرون به تدریج در داخل و خارج از کشور اعمال شده است. این یک فناوری تعمیر و نگهداری اقتصادی و کارآمد است. برای پخش همزمان بایندر آسفالت (آسفالت اصلاح شده، آسفالت امولسیون شده و غیره) و سنگ های تک ذره ای (معمولاً 4 تا 6 میلی متر، 6 تا 10 میلی متر) روی سطح جاده پخش می شود و سپس از یک کامیون آب بندی شن سنکرون استفاده می شود. ماشین نورد تایر لاستیکی یا نورد طبیعی وسایل نقلیه یک لایه سایشی از روسازی شن آسفالت را تشکیل می دهد. این می تواند ترک های جاده را ترمیم کند، ترک های بازتابنده روسازی را کاهش دهد و سایش را افزایش دهد. لایه آسفالتی که روی سطح جاده تشکیل می شود می تواند به خوبی در برابر نفوذ آب های سطحی مقاومت کند. دارای دوره ساخت کوتاه، تکنولوژی ساده و کاربرد قوی است. در حال حاضر، لایه مهر و موم سنکرون سنکرون در نگهداری پیشگیرانه بزرگراه ها، بزرگراه های معمولی، جاده های شهرستانی و شهرستانی استفاده می شود و همچنین می تواند در لایه پوشاننده پایه جاده های جدید و لایه مهر و موم پایین سطوح جاده های تقویت شده استفاده شود. وقتی بودجه ساخت و ساز تنگ باشد، می توان از آن به عنوان روسازی انتقالی برای بزرگراه های کم عیار استفاده کرد.
در طول فرآیند ساخت و ساز خاص، این فناوری بیشتر بر روی لایه بالایی تمرکز می کند، در حالی که لایه آب بندی بالایی و لایه پوشیده اغلب نادیده گرفته می شوند و در نتیجه منابع را از دست می دهند. در سالهای اخیر، فناوریهایی مانند میکروسورفیسینگ و فرسایش اولتراسونیک به ظهور خود ادامه دادهاند. در فرآیند نگهداری پیشگیرانه جاده های آسفالته، اغلب از فناوری آب بندی استفاده می شود. فن آوری های رایج مورد استفاده شامل پوشش لایه نازک گرم و سرد و آب بندی ترک می باشد. لایه ها و بسیاری از انواع دیگر. انتخاب اصلی تکنولوژی لایه آب بندی برای روسازی آسفالت، لایه آب بندی همزمان سنگریزه آسفالت است. این فناوری می تواند به طور موثر در هزینه پروژه صرفه جویی کند. علاوه بر این، از آنجایی که این فناوری در اواخر قرن بیستم در فرانسه مورد استفاده قرار گرفت، به سرعت در ایالات متحده و اروپا گسترش یافت. کشورهایی از جمله چند کشور آسیا، آفریقا و استرالیا نیز شروع به استفاده از این فناوری در پروژه های خاص کرده اند. آمار نشان می دهد که تنها حدود 5 درصد از پروژه ها در اروپا از این فناوری برای نگهداری پیشگیرانه جاده ها استفاده نمی کنند. در حال حاضر هنگام استفاده از این فناوری آب بندی در کشور ما باید شرایط زیر رعایت شود.
(1) الزامات کل. به منظور مقاومت در برابر سایش و پارگی وسایل نقلیه در طول عملیات بزرگراه، سنگدانه های روسازی باید سختی کافی داشته باشند. به خصوص در مورد جریان ترافیک سنگین و بار وسیله نقلیه، انتخاب سختی سنگدانه برجسته تر می شود. درجه بندی معمولا با پودر مخلوط نمی شود. از یک نوع درجه بندی استفاده کنید. هنگام انتخاب سنگدانه ها، به منظور جلوگیری از ظاهر شدن انواع پین فلیک، از شکل مکعبی برای اطمینان از جاسازی کامل سنگدانه ها در آسفالت استفاده کنید.
(2) آسفالت. انتخاب آسفالت ابتدا باید الزامات مربوطه را برای انتخاب آسفالت که توسط اداره راهداری تعیین شده است، داشته باشد. بر اساس رعایت مشخصات، آسفالت امولسیون شده، اصلاح شده، لاستیکی یا معمولی نفتی را می توان انتخاب کرد.
(3) استفاده از مواد. هنگام استفاده از فناوری آب بندی شن برای تعمیر و نگهداری جاده، سنگ ها باید کاملاً با هم ترکیب شوند و سنگ باید به طور کامل توسط آسفالت پوشانده شود تا در برابر سایش و پارگی روی سطح جاده توسط چرخ ها مقاومت کند. هنگامی که مقدار پخش بیش از حد باشد، هنگام غلتیدن وسیله نقلیه روی جاده، چسب آسفالت از شکافهای سنگها خارج میشود و سطح روغن ظاهر میشود و در نتیجه شاخص ضد لغزش و اصطکاک جاده را کاهش میدهد. با این حال، اگر مقدار سنگ پخش شده خیلی کم باشد، سنگ ها نمی توانند به طور موثر چسبیده شوند و ممکن است سنگ ها از سطح جاده به بیرون پرتاب شوند.
به طور خلاصه، استفاده از تکنولوژی آب بندی شن همزمان آسفالت تاثیر عملی بسیار مهمی دارد. این نه تنها می تواند به طور موثر از تجمع آب در جاده جلوگیری کند، استحکام برشی جاده را بهبود بخشد، بلکه به طور موثر عملکرد جاده را در شرایط دمای پایین و بالا افزایش می دهد. مقاومت بالای ترک می تواند سطح آسفالت را از فرسایش یا ترک محافظت کند. این فناوری آسفالت اصلاح شده و سنگ سازگار را به طور یکنواخت روی سطح جاده پخش می کند تا از ترکیب موثر بین این دو اطمینان حاصل کند و چسبندگی و استحکام بین این دو را افزایش دهد. علاوه بر این، این فناوری راحت است، در منابع و هزینه ها صرفه جویی می کند و امکان سنجی قوی دارد. در عین حال، به دلیل نیازهای زیاد برای تجهیزات مرتبط، هزینه های نیروی کار بسیار کاهش می یابد. بنابراین می توان این روش فنی را برای بهبود هرچه بیشتر مقاومت در برابر ترک و عملکرد ضد لغزش جاده های آسفالته ارتقا داد.