[1] بیماری های رایج روسازی آسفالت
نه نوع آسیب اولیه به روسازی آسفالت وجود دارد: شیارها، ترک ها و چاله ها. این بیماری ها شایع ترین و جدی ترین بوده و یکی از مشکلات رایج کیفی پروژه های بزرگراهی می باشد.
1.1 روت
شیارها به شیارهای طولی تسمه‌ای اطلاق می‌شود که در امتداد مسیر چرخ‌ها روی سطح جاده با عمق بیش از 1.5 سانتی‌متر تولید می‌شوند. روتینگ یک شیار نواری شکل است که از تجمع تغییر شکل دائمی در سطح جاده تحت بارهای رانندگی مکرر ایجاد می شود. شیار شدن سطح جاده را کاهش می دهد. هنگامی که شیارها به عمق معینی می رسند، به دلیل تجمع آب در شیارها، خودروها به احتمال زیاد سر خورده و باعث بروز حوادث رانندگی می شوند. پوسیدگی عمدتاً به دلیل طراحی نامعقول و بارگذاری شدید وسایل نقلیه ایجاد می شود.
1.2 ترک
سه شکل اصلی ترک وجود دارد: ترک های طولی، ترک های عرضی و ترک های شبکه. ترک در روسازی آسفالت ایجاد می شود که باعث نشت آب و آسیب به لایه سطحی و لایه پایه می شود.
1.3 گودال و شیار
چاله ها یک بیماری شایع اولیه روسازی آسفالتی هستند که به آسیب روسازی به چاله هایی با عمق بیش از 2 سانتی متر و مساحت بیش از 0.04 ㎡ اشاره دارد. چاله ها عمدتاً زمانی ایجاد می شوند که تعمیرات وسیله نقلیه یا روغن وسایل نقلیه موتوری به سطح جاده نفوذ کند. آلودگی باعث شل شدن مخلوط آسفالت می شود و به تدریج با راندن و غلت زدن چاله ها ایجاد می شود.
1.4 لایه برداری
لایه برداری روسازی آسفالتی به لایه برداری لایه ای از سطح روسازی به مساحت بیش از 0.1 متر مربع اطلاق می شود. علت اصلی کنده شدن روسازی آسفالت آسیب آب است.
1.5 شل
لقی روسازی آسفالت به از بین رفتن نیروی چسبندگی بایندر روسازی و شل شدن سنگدانه ها به مساحت بیش از 0.1 متر مربع اطلاق می شود.

[2] اقدامات تعمیر و نگهداری برای بیماری های رایج روسازی آسفالت
برای بیماری هایی که در مراحل اولیه روسازی آسفالت رخ می دهد، باید تعمیرات را به موقع انجام دهیم تا تأثیر بیماری بر ایمنی رانندگی روسازی آسفالت به حداقل برسد.
2.1 تعمیر شیارها
روش های اصلی ترمیم شیارهای آسفالت جاده به شرح زیر است:
2-1-1 اگر سطح خط به دلیل حرکت وسایل نقلیه شیاردار باشد. سطوح شیاردار باید با برش یا فرز برداشته شود و سپس سطح آسفالت مجدداً روکش شود. سپس از مخلوط آسفالتی ماستیک شن (SMA) یا مخلوط آسفالتی اصلاح شده SBS یا مخلوط آسفالت اصلاح شده پلی اتیلن برای ترمیم شیارها استفاده کنید.
2.1.2 اگر سطح جاده به صورت جانبی فشار داده شود و شیارهای موجدار جانبی ایجاد کند، اگر تثبیت شده باشد، می توان قسمت های بیرون زده را قطع کرد و قسمت های فرورفتگی را می توان با اسپری یا رنگ آمیزی با آسفالت چسبانده و پر از مخلوط آسفالت، تراز کردن، و فشرده شده
2.1.3 اگر شیاردار شدن به دلیل نشست جزئی لایه پایه به دلیل استحکام ناکافی و پایداری ضعیف لایه پایه در آب باشد، ابتدا باید لایه پایه را تصفیه کرد. لایه سطحی و لایه پایه را به طور کامل حذف کنید
2.2 ترمیم ترک ها
پس از ایجاد ترک‌های روسازی آسفالت، اگر تمام یا بیشتر ترک‌های جزئی در فصل دمای بالا قابل ترمیم باشند، نیازی به درمان نیست. اگر ترک های جزئی وجود داشته باشد که در فصل دمای بالا قابل ترمیم نباشد، باید به موقع ترمیم شوند تا گسترش بیشتر ترک ها کنترل شود، از آسیب زودهنگام به روسازی جلوگیری شود و کارایی استفاده از بزرگراه بهبود یابد. به طور مشابه، هنگام ترمیم ترک‌ها در روسازی آسفالت، عملیات فرآیند و الزامات مشخصات دقیق باید رعایت شود.
2.2.1 روش تعمیر پر کردن روغن. در زمستان ترک های عمودی و افقی را تمیز کرده و از گاز مایع برای گرم کردن دیواره های ترک به حالت چسبناک استفاده کنید و سپس آسفالت یا ملات آسفالت (آسفالت امولسیون شده باید در فصول کم دما و مرطوب پاشیده شود) به داخل ترک ها پاشیده و سپس پخش کنید. به طور یکنواخت آن را با لایه ای از تراشه های سنگ تمیز خشک یا ماسه درشت 2 تا 5 میلی متر محافظت کنید و در نهایت از یک غلتک سبک برای خرد کردن مواد معدنی استفاده کنید. اگر ترک کوچکی باشد باید از قبل با فرز دیسکی آن را پهن کرده و طبق روش فوق عمل آوری کرده و مقدار کمی آسفالت با قوام کم در امتداد ترک اجرا شود.
2.2.2 ترمیم روسازی آسفالت ترک خورده. در حین ساخت، ابتدا ترک های قدیمی را اسکنه کنید تا یک شیار V شکل ایجاد کنید. سپس از یک کمپرسور هوا برای دمیدن قطعات شل و گرد و غبار و سایر مواد زائد داخل و اطراف شیار V شکل استفاده کنید و سپس از تفنگ اکستروژن برای مخلوط کردن یکنواخت مخلوط استفاده کنید. پس از جامد شدن مواد تعمیر، در عرض یک روز برای تردد باز خواهد شد. ضمناً در صورت وجود ترک های جدی به دلیل استحکام ناکافی پی خاک یا لایه پایه یا دوغاب بستر، ابتدا باید لایه پایه را تصفیه و سپس لایه سطحی را مجدداً کار کرد.
2.3 مراقبت از چاله ها
2.3.1 روش مراقبت زمانی که لایه پایه سطح جاده سالم است و فقط لایه سطحی دارای چاله است. با توجه به اصل "تعمیر مربع سوراخ گرد"، طرح کلی ترمیم چاله را موازی یا عمود بر خط مرکزی جاده ترسیم کنید. مطابق با مستطیل یا مربع انجام دهید. گودال را به قسمت ثابت برش دهید. از کمپرسور هوا برای تمیز کردن قسمت پایین شیار و شیار استفاده کنید. گرد و غبار و قسمت های سست دیوار را تمیز کنید و سپس یک لایه نازک از آسفالت چسبانده شده را روی کف تمیز مخزن اسپری کنید. سپس دیواره مخزن با مخلوط آسفالت آماده شده پر می شود. سپس آن را با غلتک دستی بغلتانید و مطمئن شوید که نیروی تراکم مستقیماً روی مخلوط آسفالت سنگفرش شده تأثیر می گذارد. با این روش ترک، ترک و ... ایجاد نمی شود.
2.3.1 تعمیر به روش هات پچ. یک وسیله نقلیه تعمیر و نگهداری گرم برای گرم کردن سطح جاده در گودال با صفحه گرمایش، شل کردن لایه روسازی گرم شده و نرم شده، اسپری آسفالت امولسیون شده، اضافه کردن مخلوط آسفالت جدید، سپس هم زدن و آسفالت کردن و فشرده سازی آن با غلتک جاده استفاده می شود.
2-3-3 در صورتي كه لايه پايه به علت عدم استحكام موضعي كافي آسيب ديده و گودال تشكيل شود، لايه سطحي و لايه پايه بايد كاملاً خاكبرداري شود.
2.4 ترمیم لایه برداری
2.4.1 به دلیل اتصال ضعیف بین لایه سطحی آسفالت و لایه درزگیر فوقانی یا لایه برداری ناشی از نگهداری اولیه ضعیف، قسمت های پوسته شده و شل شده باید برداشته شوند و سپس لایه آب بند بالایی دوباره ساخته شود. میزان آسفالت مصرفی در لایه آب بند باید باشد و مشخصات اندازه ذرات مواد معدنی باید به ضخامت لایه آب بند بستگی داشته باشد.
2-4-2 در صورتی که لایه برداری بین لایه های سطحی آسفالت رخ دهد، باید قسمت های لایه برداری و سست برداشته شود، سطح آسفالت زیرین با آسفالت چسبانده شده رنگ آمیزی شود و لایه آسفالت مجدداً انجام شود.
2.4.3 اگر لایه برداری به دلیل پیوند ضعیف بین لایه سطحی و لایه پایه رخ دهد، ابتدا باید لایه لایه شده و شل سطحی برداشته شود و علت پیوند ضعیف باید تجزیه و تحلیل شود.
2.5 نگهداری سست
2.5.1 در صورتی که به دلیل از بین رفتن مواد درزبندی، حفره های جزئی وجود داشته باشد، زمانی که لایه سطحی آسفالت از روغن خالی نمی شود، می توان مواد درزبندی مناسب را در فصول با دمای بالا پاشید و به طور یکنواخت با جارو جاروب کرد تا شکاف های سنگ پر شود. با مواد درزبندی
2.5.2 برای مناطق وسیعی از نواحی پوکه، آسفالت را با قوام بالاتر اسپری کنید و مواد درزبندی را با اندازه ذرات مناسب بپاشید. مواد درزبندی در وسط ناحیه پوک مارک باید کمی ضخیم تر باشد و سطح مشترک اطراف با سطح جاده اصلی باید کمی نازک تر و به شکل منظم باشد. و به شکل نورد در آمد.
2.5.3 سطح جاده به دلیل چسبندگی ضعیف بین آسفالت و سنگ اسیدی سست است. تمام قطعات سست باید حفر شده و سپس لایه سطحی دوباره ساخته شود. هنگام روکش مجدد مواد معدنی نباید از سنگ های اسیدی استفاده کرد.