فناوری تعمیر و نگهداری بزرگراه -- فناوری ساخت همزمان مهر و موم سنگریزه
نگهداری پیشگیرانه می تواند از بیماری های روسازی جلوگیری کند و به یک جنبه بسیار مهم در نگهداری راه تبدیل شده است. کاهش عملکرد روسازی را کاهش می دهد، عمر سرویس روسازی را افزایش می دهد، راندمان سرویس روسازی را بهبود می بخشد و بودجه نگهداری و تعمیر را ذخیره می کند. معمولاً برای موقعیت هایی استفاده می شود که هنوز اتفاق نیفتاده است. روسازی که آسیب دیده یا فقط بیماری جزئی دارد.
از منظر نگهداری پیشگیرانه روسازی آسفالتی، در مقایسه با سایر فناوری ها، فناوری آب بندی شن سنکرون الزامات بالاتری را برای شرایط ساخت و ساز مطرح نمی کند. با این حال، به منظور بهبود عملکرد تعمیر و نگهداری، لازم است تا به مزایای این فناوری جدید کاملاً توجه شود. مزایا هنوز نیازمند شرایط خاصی هستند. اول از همه، تشخیص آسیب سطح جاده و روشن شدن مسائل کلیدی که تعمیر خواهند شد، ضروری است. استانداردهای کیفیت بایندر و سنگدانه آسفالت مانند ترشوندگی، چسبندگی، مقاومت در برابر سایش، مقاومت در برابر فشار و غیره را به طور کامل در نظر بگیرید. انجام عملیات روسازی در محدوده مجاز توسط مشخصات فنی. انتخاب صحیح و معقول مصالح، تعیین درجه بندی و کارکرد صحیح تجهیزات سنگفرش. تکنولوژی ساخت و ساز آب بندی شن سنکرون:
(1) سازه های رایج: سازه های درجه بندی متناوب معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند و الزامات دقیقی در مورد محدوده اندازه ذرات سنگ مورد استفاده برای مهر و موم شن وجود دارد، یعنی سنگ هایی با اندازه ذرات مساوی ایده آل هستند. با در نظر گرفتن سختی پردازش سنگ و الزامات مختلف برای عملکرد ضد لغزش سطح جاده، پنج درجه شامل 2 تا 4 میلی متر، 4 تا 6 میلی متر، 6 تا 10 میلی متر، 8 تا 12 میلی متر و 10 تا 14 میلی متر وجود دارد. محدوده اندازه ذرات که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد 4 تا 6 میلی متر است. 6 تا 10 میلی متر و 8 تا 12 میلی متر و 10 تا 14 میلی متر عمدتاً برای لایه زیرین یا لایه میانی روسازی انتقالی در بزرگراه های کم درجه استفاده می شود.
(2) محدوده اندازه ذرات سنگ را بر اساس صافی سطح جاده و الزامات عملکرد ضد لغزش تعیین کنید. به طور کلی می توان از یک لایه مهر و موم سنگریزه برای محافظت از جاده استفاده کرد. اگر همواری جاده ضعیف باشد، می توان از سنگ هایی با اندازه ذرات مناسب به عنوان لایه آب بند پایینی برای تسطیح استفاده کرد و سپس لایه آب بند بالایی را اعمال کرد. هنگامی که لایه آب بندی شن به عنوان روسازی بزرگراه با درجه پایین استفاده می شود، باید 2 یا 3 لایه باشد. اندازه ذرات سنگ ها در هر لایه باید با یکدیگر مطابقت داده شود تا اثر جاسازی ایجاد شود. به طور کلی، اصل ضخیم تر در پایین و ریزتر در بالا رعایت می شود.
(3) قبل از آب بندی، سطح اصلی جاده باید به دقت تمیز شود. در حین عملیات، تعداد کافی غلتک های جاده لاستیکی باید اطمینان حاصل شود تا فرآیند نورد و موقعیت یابی به موقع قبل از کاهش دمای آسفالت یا پس از تخلیه آسفالت امولسیون شده به پایان برسد. علاوه بر این، پس از آب بندی می توان آن را به روی ترافیک باز کرد، اما سرعت خودرو در مرحله اولیه باید محدود شود و برای جلوگیری از پاشیدن سنگ های ناشی از رانندگی سریع، تردد پس از 2 ساعت به طور کامل باز می شود.
(4) هنگام استفاده از آسفالت اصلاح شده به عنوان چسب، به منظور اطمینان از ضخامت یکنواخت و مساوی از فیلم آسفالتی که توسط پاشش غبار تشکیل شده است، دمای آسفالت باید در محدوده 160 درجه سانتیگراد تا 170 درجه سانتیگراد باشد.
(5) ارتفاع نازل انژکتور کامیون آب بندی شن سنکرون متفاوت است و ضخامت لایه آسفالت تشکیل شده متفاوت خواهد بود (زیرا همپوشانی آسفالت مه فن شکلی که توسط هر نازل پاشیده می شود متفاوت است) ، ضخامت آن متفاوت است. فیلم آسفالت را می توان با تنظیم ارتفاع نازل برای برآورده کردن الزامات ساخت. نیاز؛
(6) کامیون آب بندی شن سنکرون باید به طور مساوی با سرعت مناسب حرکت کند. تحت این فرض، سرعت پخش سنگ و ماده اتصال باید مطابقت داشته باشد.
(7) شرط استفاده از لایه مهر و موم سنگریزه به عنوان لایه سطحی یا لایه پوشیده این است که صافی و استحکام سطح اصلی جاده مطابق با الزامات باشد.