کنترل کیفیت ساخت و ساز میکرو سطح بزرگراه
میکرو سرفیسینگ یک فناوری نگهداری پیشگیرانه است که از درجه خاصی از تراشه های سنگ یا ماسه، پرکننده ها (سیمان، آهک، خاکستر بادی، پودر سنگ و غیره) و آسفالت امولسیون شده با پلیمر، مواد افزودنی خارجی و آب به نسبت معینی استفاده می کند. آن را به یک مخلوط قابل روان مخلوط کنید و سپس آن را به طور یکنواخت روی لایه آب بندی روی سطح جاده پخش کنید.
تحلیل سازه روسازی و علل بیماری های روسازی
(1) کنترل کیفیت مواد خام
در طول فرآیند ساخت و ساز، کنترل مواد اولیه (دیاباز سنگدانه درشت، پودر دیاباز سنگدانه ریز، آسفالت امولسیون اصلاح شده) با مواد ورودی ارائه شده توسط تامین کننده شروع می شود، بنابراین مواد ارائه شده توسط تامین کننده باید یک گزارش آزمایش رسمی وجود داشته باشد. علاوه بر این، مواد به طور جامع مطابق با استانداردهای مربوطه بازرسی می شوند. در طول فرآیند ساخت، کیفیت مواد اولیه نیز باید مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. در صورت وجود شک، کیفیت باید به صورت تصادفی بررسی شود. ضمناً در صورت مشاهده تغییراتی در مواد اولیه، مواد وارداتی باید مجدداً آزمایش شوند.
(2) کنترل قوام دوغاب
در فرآیند تناسب، طرح آب مخلوط دوغاب تعیین شده است. با این حال، با توجه به تأثیر رطوبت در محل، میزان رطوبت سنگدانه، دمای محیط، میزان رطوبت جاده و غیره، سایت اغلب نیاز به تنظیم دوغاب با توجه به وضعیت واقعی دارد. مقدار آب مصرفی در مخلوط دوغاب کمی تنظیم می شود تا قوام مخلوط مناسب برای نیازهای سنگفرش حفظ شود.
(3) کنترل زمان demulsification میکرو سطح
در طول فرآیند ساخت و ساز میکرو سطح بزرگراه، یک دلیل مهم برای مشکلات کیفیت این است که زمان امولسیون سازی مخلوط دوغاب خیلی زود است.
ضخامت ناهموار، خراشیدگی و از هم گسیختگی آسفالت ناشی از مولتیسازی، همگی ناشی از مولتیسازی زودرس است. از نظر پیوند بین لایه آب بند و سطح جاده، امولسیون زدایی زودرس نیز برای آن بسیار مضر خواهد بود.
اگر مشخص شد که مخلوط زودرس دمولسیون شده است، باید مقدار مناسبی از کندکننده برای تغییر دوز پرکننده اضافه شود. و کلید آب از قبل خیس را روشن کنید تا زمان شکستن را کنترل کنید.
(4) کنترل جداسازی
در فرآیند روسازی بزرگراه ها، جداسازی به دلایلی مانند ضخامت نازک روسازی، درجه بندی مخلوط ضخیم و موقعیت خط خط کشی (صاف و با ضخامت معین) رخ می دهد.
در طول فرآیند روسازی، کنترل ضخامت روسازی، اندازه گیری به موقع ضخامت روسازی و در صورت مشاهده هرگونه کاستی، به موقع تنظیم می شود. اگر درجه بندی مخلوط خیلی درشت باشد، درجه بندی مخلوط دوغاب باید در محدوده درجه بندی تنظیم شود تا پدیده جداسازی در سطح میکرو بهبود یابد. ضمناً خط کشی های جاده ای که قرار است آسفالت شوند باید قبل از سنگفرش آسیاب شوند.
(5) کنترل ضخامت روسازی جاده
در فرآیند روسازی بزرگراه ها، ضخامت روسازی مخلوط تینر حدود 0.95 تا 1.25 برابر است. در محدوده درجه بندی، منحنی باید به سمت ضخیم تر نیز نزدیک تر باشد.
هنگامی که نسبت سنگدانه های بزرگ در سنگدانه زیاد است، باید آن را ضخیم تر گذاشت، در غیر این صورت سنگدانه های بزرگ را نمی توان در لایه آب بندی فشار داد. علاوه بر این، ایجاد خراش روی لیسه نیز آسان است.
برعکس، اگر سنگدانه در طول فرآیند تناسب خوب باشد، سطح جاده آسفالت شده باید در طول فرآیند آسفالت بزرگراه نازکتر آسفالت شود.
در طول فرآیند ساخت و ساز، ضخامت روسازی نیز باید کنترل و آزمایش شود تا از میزان مخلوط دوغاب مورد استفاده در روسازی بزرگراه اطمینان حاصل شود. علاوه بر این، در حین بازرسی، می توان از کولیس ورنیه برای اندازه گیری مستقیم مهر و موم دوغاب در سطح میکرو بزرگراه تازه آسفالت شده استفاده کرد. اگر از ضخامت معینی بیشتر شود، جعبه سنگفرش باید تنظیم شود.
(6) کنترل ظاهر بزرگراه
برای روسازی ریز سطحی در بزرگراه ها، استحکام ساختاری سطح جاده باید از قبل آزمایش شود. اگر سستی، موج، ضعف، چاله ها، دوغاب و ترک ظاهر شد، این شرایط جاده باید قبل از آب بندی ساخت و ساز تعمیر شود.
در طول مراحل آسفالت، مطمئن شوید که آن را صاف نگه دارید و مطمئن شوید که حاشیه ها یا کنار جاده ها موازی هستند. علاوه بر این، هنگام سنگفرش، باید از عرض سنگفرش نیز اطمینان حاصل شود و اتصالات باید تا حد امکان بر روی خط جداکننده خط قرار گیرند تا پایداری اختلاط کنترل شود و از جدا شدن پیش از موعد مواد در جعبه سنگفرش جلوگیری شود تا اطمینان حاصل شود که آنها مقدار آب در طول فرآیند یکنواخت و متوسط است.
علاوه بر این، تمام مواد باید در حین بارگیری غربال شوند تا ذرات بزرگ از بین بروند و عیوب باید به موقع در طول فرآیند پر کردن صاف شوند تا ظاهر آنها صاف و ثابت بماند.
(7) کنترل باز شدن ترافیک
تست علامت کفش یک روش بازرسی متداول برای کیفیت باز شدن بزرگراه در طول تعمیر و نگهداری بزرگراه ریز سطحی است. یعنی وزن فرد را روی ریشه یا ته کفش گذاشته و دو ثانیه روی لایه آب بند بایستید. اگر هنگام خروج از سطح لایه آب بندی، سنگدانه بیرون نیامده یا به کفش فرد نچسبیده باشد، می توان آن را سطح میکرو در نظر گرفت. پس از اتمام کار تعمیر و نگهداری، می توان آن را به روی ترافیک باز کرد.