آب بندی دوغاب یک فناوری برجسته در تعمیر و نگهداری جاده ها است. این نه تنها می تواند پر و ضد آب باشد، بلکه ضد لغزش، مقاوم در برابر سایش و مقاوم در برابر سایش است. بنابراین با چنین فناوری ساخت و ساز آب بندی عالی دوغاب، چه اقدامات احتیاطی باید در طول فرآیند ساخت و ساز مورد توجه قرار گیرد؟
مهر و موم دوغاب از تراشه های سنگی یا ماسه با درجه بندی مناسب، پرکننده ها، آسفالت امولسیون شده، آب و مواد افزودنی خارجی برای تشکیل یک مخلوط آسفالتی روان که به نسبت معینی مخلوط شده است، استفاده می کند. آب بند آسفالت به طور یکنواخت روی سطح جاده پخش می شود تا یک لایه درزگیر آسفالتی تشکیل شود.

پنج نکته مهم که باید به آن توجه کرد:
1. دما: هنگامی که دمای ساخت و ساز کمتر از 10 درجه سانتیگراد است، ساخت و ساز آسفالت امولسیون شده نباید انجام شود. نگه داشتن سازه بالای 10 درجه سانتیگراد منجر به demulsification مایع آسفالت و تبخیر آب می شود.
2. آب و هوا: ساخت آسفالت امولسیون شده نباید در روزهای بادی یا بارانی انجام شود. ساخت آسفالت امولسیون شده باید فقط زمانی انجام شود که سطح زمین خشک و عاری از آب باشد.
3. مواد هر دسته از آسفالت امولسیون شده باید هنگام بیرون آمدن از دیگ گزارش آنالیز داشته باشد تا اطمینان حاصل شود که محتوای آسفالت ماتریسی مورد استفاده در تجهیزات اختلاط اساساً سازگار است.
4. روسازی: هنگام روسازی لایه آب بند دوغابی، عرض سطح جاده باید به طور مساوی به چند خط سنگفرش تقسیم شود. عرض تخته های سنگفرش باید تقریباً برابر با عرض نوارها باشد تا بتوان کل سطح جاده را به صورت مکانیکی آسفالت کرد و پر کردن دستی شکاف ها را کاهش داد. در عین حال، در طول فرآیند روسازی، باید از کار دستی برای حذف مواد اضافی از درزها و تکمیل تک تک قطعات گمشده برای صاف و صاف کردن اتصالات استفاده شود.
5. آسیب: اگر درزگیر دوغاب در حین باز شدن به ترافیک آسیب ببیند، باید تعمیر دستی انجام شود و آب بند دوغاب باید تعویض شود.
آب بندی دوغاب یک فناوری تعمیر و نگهداری راه با عملکرد خوب است، اما برای اطمینان از کیفیت راه، همچنان باید به مواردی که ممکن است در طول ساخت و ساز نادیده گرفته شود، توجه بیشتری داشته باشیم. شما چی فکر میکنید؟