در آسفالت امولسیون شده، مقدار pH نیز تأثیر خاصی بر نرخ امولسیون شدن دارد. قبل از مطالعه تأثیر pH بر میزان امولسیون زدایی آسفالت امولسیون شده، مکانیسم های امولسیون زدایی آسفالت امولسیون شده آنیونی و آسفالت امولسیون شده کاتیونی به ترتیب توضیح داده شده است.

امولسیون زدایی آسفالت امولسیون شده کاتیونی به بار مثبت اتم نیتروژن در گروه آمین در ساختار شیمیایی امولسیفایر آسفالتی متکی است تا با بار منفی سنگدانه همراه باشد. بنابراین، آب موجود در آسفالت امولسیون شده به بیرون فشرده شده و تبخیر می شود. امولسیون زدایی آسفالت امولسیون شده به پایان رسید. از آنجا که معرفی اسید تنظیم کننده pH باعث افزایش بار مثبت می شود، ترکیب بار مثبت حمل شده توسط امولسیفایر آسفالت و سنگدانه را کاهش می دهد. بنابراین، pH آسفالت امولسیون شده کاتیونی بر میزان امولسیون زدایی تأثیر می گذارد.
بار منفی خود امولسیفایر آنیونی در آسفالت امولسیون شده آنیونی با بار منفی سنگدانه متقابل است. امولسیون زدایی آسفالت امولسیون شده آنیونی به چسبندگی خود آسفالت به سنگدانه برای خارج کردن آب بستگی دارد. امولسیفایرهای آسفالت آنیونی معمولاً به آبدوست بودن اتم های اکسیژن متکی هستند و اتم های اکسیژن با آب پیوند هیدروژنی تشکیل می دهند که باعث کاهش سرعت تبخیر آب می شود. اثر پیوند هیدروژنی در شرایط اسیدی افزایش یافته و در شرایط قلیایی ضعیف می شود. بنابراین، هرچه PH بالاتر باشد، سرعت امولسیون زدایی در آسفالت امولسیون آنیونی کندتر است.