تعمیر و نگهداری پیشگیرانه روسازی به معنای کشف به موقع علائم آسیب جزئی و بیماری در روسازی از طریق بررسی منظم وضعیت جاده، تجزیه و تحلیل و مطالعه علل آنها و اتخاذ اقدامات حفاظتی برای جلوگیری از گسترش بیشتر بیماری های جزئی، به منظور کاهش سرعت بدتر شدن عملکرد روسازی و نگه داشتن روسازی همیشه در شرایط سرویس خوب.
نگهداری پیشگیرانه برای جاده هایی است که هنوز آسیب جدی ندیده اند و عموماً 5 تا 7 سال پس از راه اندازی جاده انجام می شود. هدف از تعمیر و نگهداری بهبود و بازیابی عملکرد سطحی جاده و جلوگیری از وخامت بیشتر بیماری است. تجربه خارجی نشان میدهد که انجام اقدامات پیشگیرانه موثر نه تنها میتواند کیفیت راهها را بهبود بخشد، بلکه مزایای اقتصادی خوبی نیز به همراه دارد و عمر خدمات جادهها را تا حد زیادی افزایش میدهد و بیش از 50 درصد در بودجه تعمیر و نگهداری صرفهجویی میکند. هدف از تعمیر و نگهداری بزرگراه، حفظ وضعیت جاده در شرایط خوب، حفظ عملکردهای کاربری عادی بزرگراه، از بین بردن بیماری ها و خطرات پنهانی است که در حین استفاده رخ می دهد و عمر مفید آن را افزایش می دهد.
اگر جاده ها ضعیف نگهداری شوند یا از تعمیر خارج شوند، شرایط جاده ناگزیر به سرعت بدتر می شود و ترافیک جاده ها به ناچار مسدود می شود. بنابراین، باید به کارهای تعمیر و نگهداری توجه زیادی شود. در کل کار تعمیر و نگهداری، تعمیر و نگهداری روسازی حلقه مرکزی کار تعمیر و نگهداری بزرگراه است. کیفیت نگهداری روسازی هدف اصلی ارزیابی کیفیت تعمیر و نگهداری بزرگراه است. به این دلیل که سطح جاده یک لایه ساختاری است که مستقیماً بار محرک و عوامل طبیعی را تحمل می کند و با بار رانندگی مرتبط است. ایمن، سریع، مقرون به صرفه و راحت است؟
در حال حاضر حدود 75 درصد از بزرگراه هایی که در کشور ما ساخته شده اند، سازه های سطحی بتنی آسفالتی پایه نیمه صلب هستند. در استان گوانگدونگ، این نسبت به 95 درصد می رسد. پس از تکمیل این بزرگراه ها، آنها تحت تاثیر رشد سریع حجم ترافیک، وسایل نقلیه بزرگ مقیاس و اضافه بار جدی قرار گرفته اند. ، کانال کشی ترافیک و آسیب آب و غیره، سطح جاده به درجات مختلف آسیب اولیه را متحمل شده است که منجر به انجام وظایف تعمیر و نگهداری دشوار می شود. علاوه بر این، با افزایش مسافت پیموده شده در بزرگراه ها و افزایش زمان استفاده، سطح جاده ها ناگزیر آسیب می بیند و میزان کار تعمیر و نگهداری بیشتر و بیشتر می شود. می توان انتظار داشت که در آینده بزرگراه های کشورم از ساخت و ساز به عنوان محور اصلی به سمت ساخت و ساز و نگهداری سوق پیدا کند و به تدریج روی تعمیر و نگهداری متمرکز شود.
"مشخصات فنی برای تعمیر و نگهداری بزرگراه" به وضوح بیان می کند که کار تعمیر و نگهداری بزرگراه باید سیاست "ابتدا پیشگیری، ترکیب پیشگیری و درمان" را اجرا کند. با این حال، واقعیت این است که نگهداری و مدیریت بزرگراه ناکافی است، با بیماری ها به موقع برخورد نمی شود، و تعمیر و نگهداری پیشگیرانه انجام نمی شود. همراه با ترافیک رشد سریع ترافیک، نقص های اولیه ساخت و ساز، تغییرات دما، اثرات آب و غیره باعث شده است که اکثر بزرگراه ها به عمر طراحی خود نرسند و سطوح جاده ها به شدت آسیب ببینند. اجرای تعمیر و نگهداری پیشگیرانه روسازی در بزرگراه ها قبل از تعمیرات اساسی می تواند بیماری های جزئی روسازی را به موقع و بدون آسیب جدی ترمیم کند و در نتیجه تعداد فرزکاری و نوسازی را کاهش دهد، در هزینه های تعمیرات اساسی صرفه جویی کند، طول عمر روسازی را افزایش دهد و خدمات مطلوب را حفظ کند. وضعیت روسازی بنابراین، برای توسعه بزرگراه ها در کشور من تحقیق و توسعه فناوری نگهداری پیشگیرانه و مدل های مدیریتی برای روسازی آسفالت بزرگراه ها و اجرای مدیریت نگهداری پیشگیرانه بزرگراه ها ضروری است.