آسفالت اصلاح‌شده عبارت است از افزودن مواد افزودنی خارجی (تغییرکننده‌ها) مانند لاستیک، رزین، پلیمرهای مولکولی بالا، پودر لاستیک ریز آسیاب شده یا سایر پرکننده‌ها، یا انجام اقداماتی مانند فرآیند اکسیداسیون ملایم آسفالت برای ساخت آسفالت یا مخلوط آسفالت. چسب آسفالت را می توان بهبود بخشید.
دو مکانیسم برای اصلاح آسفالت وجود دارد. یکی تغییر ترکیب شیمیایی آسفالت و دیگری این است که اصلاح کننده به طور مساوی در آسفالت توزیع شود تا ساختار شبکه فضایی خاصی را تشکیل دهد.
آسفالت اصلاح شده با لاستیک و الاستومر ترموپلاستیک
از جمله: آسفالت اصلاح شده با لاستیک طبیعی، آسفالت اصلاح شده با SBS (پرکاربردترین)، آسفالت اصلاح شده با لاستیک استایرن بوتادین، آسفالت اصلاح شده با لاستیک کلروپرن، آسفالت اصلاح شده با لاستیک بوتیل، آسفالت اصلاح شده با لاستیک بوتیل، آسفالت اصلاح شده با لاستیک باطله و لاستیک اصلاح شده بازسازی شده، سایر لاستیک اصلاح شده آسفالت (مانند لاستیک اتیلن پروپیلن، لاستیک نیتریل و غیره) آسفالت اصلاح شده با رزین پلاستیکی و مصنوعی
از جمله: آسفالت اصلاح شده پلی اتیلن، آسفالت اصلاح شده پلیمری اتیلن-وینیل استات، آسفالت اصلاح شده پلی استایرن، آسفالت اصلاح شده با رزین کومارین، آسفالت اصلاح شده با رزین اپوکسی، آسفالت اصلاح شده پلیمری تصادفی α-الفین.
آسفالت ترکیبی اصلاح شده پلیمری
دو یا چند پلیمر به طور همزمان به آسفالت اضافه می شوند تا آسفالت را اصلاح کنند. دو یا چند پلیمر ذکر شده در اینجا می توانند دو پلیمر مجزا باشند، یا می توانند به اصطلاح آلیاژ پلیمری باشند که از قبل با هم مخلوط شده اند تا یک شبکه متقابل پلیمری را تشکیل دهند.