Di pêvajoya amadekirina alavên bitumenê yên guhertî de, kontrolkirina germahiyê pir girîng e. Ger germahiya bitumenê pir nizm be, dê bitum stûrtir be, kêm şil bibe û emulsasyona wê dijwar be; ger germahiya bitumê pir zêde be, ji aliyekî ve dê bibe sedema pîrbûna bitumê. Di heman demê de, germahiya ketin û derketina bitumena emulsîkirî dê pir zêde be, ku dê bandorê li aramiya emulsifier û kalîteya bitumena emulsîkirî bike. Tiştê ku divê her kes jî fêm bike ev e ku bitumen pêkhateyek girîng a bitumena emulsîkirî ye, bi gelemperî% 50% -65% ji qalîteya giştî ya bitumena emulsîkirî tê hesibandin.
Dema ku bitumena emulsîkirî tê rijandin an jî têkelkirin, bitumena ku hatiye emulsîkirin tê demilsyonkirin û piştî ku ava tê de dihele, tişta ku bi rastî li erdê dimîne bîtum e. Ji ber vê yekê, amadekirina bitumen bi taybetî girîng e. Wekî din, divê her kes vê yekê jî zanibe ku dema ku nebatê bitumenê emulsîkirî tê çêkirin, her ku germahî zêde dibe vîskozîteya bitumen kêm dibe. Ji bo her 12°C zêdebûnê, vîskozîteya wê ya dînamîkî bi qasî du qat dibe.
Di dema hilberandinê de, berî ku emulsasyon were kirin, divê pêşî bitumena bingeha çandiniyê were germ kirin. Ji bo ku meriv bi şiyana emulsasyonê ya mîkrojener ve were adaptekirin, vîskozîteya dînamîkî ya bitumenê bingehê çandiniyê bi gelemperî bi qasî 200 cst tê kontrol kirin. Germahî her ku kêm bibe, vîskozîtî jî bilindtir dibe, ji ber vê yekê pompeya bitumenê divê were nûve kirin. û zexta mîkrojener, ew nikare emulsîyonê; lê ji aliyê din ve, ji bo ku di dema hilberandina bitumena emulsîkirî de zêde av neherife û pir zêde av di berhema qediyayî de neyê hilanîn, ku dê bibe sedema demulsification, û her weha dijwar e ku bitumê substrata çandiniyê pir zêde germ bibe, micronizer bi gelemperî tê bikaranîn. Germahiya hilberên qedandî di têketin û derketinê de divê ji 85 ° C kêmtir be.