Asfalt geproduceerd door asfaltmengplanten is voornamelijk verdeeld in drie soorten, namelijk koolteer asfalt, petroleumasfalt en natuurlijk asfalt.

Coal Tar Asphalt is een bijproduct van Coking, dat wil zeggen de zwarte substantie die is achtergelaten na de destillatie van TAR. Het verschil tussen deze stof en verfijnde teer is alleen in de fysieke eigenschappen en er is geen duidelijke grens in andere aspecten. Soolteer asfalt bevat stoffen zoals fenantreen en pyreen die moeilijk te vervormen zijn. Deze stoffen zijn giftig. Omdat de inhoud van deze ingrediënten anders is, zullen de eigenschappen van het asfalt van koolteer ook anders zijn. Bovendien vertellen fabrikanten van asfaltmengsels gebruikers dat temperatuurveranderingen een grote impact hebben op het asfalt van koolteer. Deze stof is broscher in de winter en gemakkelijker te verzachten in de zomer.
Petroleum asfalt verwijst naar het residu na ruwe oliedistillatie. Over het algemeen zal, afhankelijk van de mate van raffinage, aardolie-asfalt in vloeibare, semi-vaste of vaste toestand bij kamertemperatuur zijn. Natuurlijk asfalt wordt ondergronds opgeslagen, en sommige kunnen ook minerale lagen vormen of zich ophopen op het oppervlak van de aardkorst. Natuurlijk asfalt is over het algemeen vrij van giftige stoffen omdat het van nature wordt verdampt en geoxideerd.